ازون رمانی
ازون درمانی و اوزون تراپی کاربردهای بالینی بسیاری دارد و بسته به عارضه تحت درمان به روش‌های مختلفی انجام می‌شود.

چنانچه اوزن درمانی برای درمان عارضه‌های اسکلتی ـ عضلانی انجام شود،

اوزن به تنهایی یا همراه با پرولوتراپی در رباط، تاندون، کپسول مفصلی و فضای مفصلی تزریق می‌شود.

اتوهموتراپی پرکاربردترین روش تزریق اوزون برای اکثر عارضه‌های دیگر است.

اتوهموتراپی برای درمان بسیاری از عارضه‌ها از جمله آلرژی، التهاب مزمن، عفونت مزمن و عارضه‌های قلبی ـ عروقی کاربرد دارد.

اتوهموتراپی به دو روش مینور و ماژور انجام می‌شود.
اتوهموتراپی مینور
مقدار کمی خون، معمولاً 5 ـ 10 میلی لیتر، در روش اتوهموتراپی مینور از بیمار گرفته می‌شود و مجدداً در عضله تزریق می‌شود.

می‌توان خون را با گاز اوزن غنی کرد و مجدد به بیمار تزریق کرد. ممکن است از مقدار کمی داروی بی‌حسی موضعی برای کاهش درد تزریق استفاده شود.

این روش عمدتاً برای درمان آلرژی، آکنه، تبخال یا زونا، سرماخوردگی حاد یا آنفلوانزا و نقاط ماشه‌ای به کار برده می‌شود.
اتوهموتراپی ماژور
برای انجام اتوهموتراپی ماژور لازم است که مقدار بیشتری خون، معمولاً 60 ـ 250 میلی‌لیتر، از بیمار گرفته شود

و داخل ظرف استریلی حاوی ماده ضدانعقاد ریخته شود تا خون لخته نشود.

سپس خون با اوزن غنی می‌شود و با سرم به بیمار تزریق می‌شود.

نتایج تحقیقات انجام شده بیانگر سودمندی اتوهموتراپی ماژور در درمان سیستیت بینابینی، لنگی متناوب، هپاتیت مزمن، عفونت تبخال یا زونا، عفونت‌های دندانی مختلف، دیابت و عارضه‌های مرتبط، ام اس و تباهی لکه زرد است. اتوهموتراپی ماژور برای درمان سرطان‌های مختلف از جمله سرطان پروستات، سندرم خستگی مزمن، فیبرومیالژی، بیماری لایم و انواع بیماری خودایمنی به کار برده شده است.